آن موقع که طرح رخ معشوق به اطاقم نــقش بست
با یاد غمــش غـمی دگــر دردل مــن طــرحــی بست

دیــدم کــه در ایـــن دو روز باقـــی گـــــــر هـــــــست
ازهستی اوست اگرکه خوش یمنی عشق با ما هست

دیـــوانــه دلــم کــه در پــی صــــــیـد دل یــــــارم گـــشت
شاید که دلش اگر همی  خواست  به دنبال دل ما می گشت

بیمار شدم  چون دل  بشکسته  من در پی  عشقش  می گشت
انگار که با ریزش بارانم باز نقش دل او از دل من محو نگشت